Tekst piosenki . Między ciszą czarną, A tym słowem, które padło Kiedy zamykałeś drzwi Między snem o Tobie A tym niedomknięciem powiek W których wciąż Twój cień się tli Między tym, co będzie A twym głosem brzmiącym wszędzie Jakby nie mógł sobie nadal nigdzie miejsca znaleźć Całe rzeczy sedno, Dwa pytania, albo jedno
Być dla kogoś schronem Słuchaj, mała1 Dziś się czyimś schronem stałaś I dla wielu kobiet jesteś nowym domem2 I czasem trzeba pomóc szybko i nie czekać A to nie takie łatwe być dla kogoś światem Bliskim i spokojnym w samym środku wojnyTeraz musisz, mała, unieść jeszcze więcej Czyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręce Stałaś się dla kogoś prawdziwą ostoją A to nie takie łatwe być dla kogoś światem Słuchaj, Polsko Tam wkroczyło obce wojsko Ludzie swoje domy zamieniają w schrony I dzielnie walczą modlitwą, czołgiem i tarczą Każdy człowiek wierzy w to, że może przeżyć Czasem czyjeś życie zmienia się obficieTeraz musisz, mała, unieść jeszcze więcej Czyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręce Stałaś się dla kogoś prawdziwą ostoją A to nie takie łatwe być dla kogoś światem (x2) Bliskim i jedynym tu dla Ukrainy tłumaczenie na niemieckiniemiecki Für jemanden Schutzraum sein Hör zu, Kleines, Heute bist du zu jemandes Schutzraum geworden Und für viele Frauen bist du ein neues Zuhause Und manchmal muss man schnell helfen und nicht warten Aber es ist nicht so einfach, für jemanden die Welt zu sein Nah und friedlich inmitten des KriegesJetzt musst du, Kleines, noch mehr tragen Jemandes Fetzen der Welt musst du auf den Arm nehmen Für jemanden bist du zu einer wahren Stütze geworden Und es ist nicht so einfach, für jemanden die Welt zu seinHör zu, Polen Dort ist eine fremde Armee einmarschiert Die Menschen wandeln ihre Häuser in Schutzräume um Und kämpfen tapfer mit Gebet, Panzer und Schild Jeder Mensch glaubt daran, dass er überleben kann Manchmal ändert sich jemands Leben reichlichJetzt musst du, Kleines, noch mehr tragen Jemandes Fetzen der Welt musst du auf den Arm nehmen Für jemanden bist du zu einer wahren Stütze geworden Und es ist nicht so einfach, für jemanden die Welt zu sein (2x) Nah und die einzige hier für die Ukraine
Ewangelia na 13 marca 2023 roku. Poznaj Słowo Boże na dziś – wyjaśniamy, jakie nauki możemy czerpać z Nowego Testamentu w codziennym życiu. Prezentujemy pierwsze czytanie i Słowo Boże na dziś. Do refleksji i zadumy. Ewangelia na dziś. Pierwsze czytanie (2 Krl 5, 1-15a) Czytanie z Drugiej Księgi Królewskiej
Słuchaj, MałaDziś się czyimś światem stałaśI na czyjejś drodze jesteś nowym bogiemI na pewno czyjąś rozproszyłaś ciemnośćA to nie takie łatwe być dla kogoś światłemJednym i jedynym gdzieś pośrodku zimyTeraz musisz, Mała unieść jeszcze więcejCzyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręceStałaś się dla kogoś szaro-złotą drogąA to nie takie łatwe być dla kogoś światłemJednym i jedynym w samym środku zimySłuchaj, MałaMusisz grać w to tak jak grałaśCały czas być sobą, ważyć każde słowoI tak jak rzeka, płynąć na przód i nie czekaćStarać się uwierzyć w to, że trzeba przeżyćGdy się jest dla kogoś słońcem, wiatrem, wodąTeraz musisz, Mała, unieść jeszcze więcejCzyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręceStałaś się dla kogoś szaro-złotą drogąA to nie takie łatwe być dla kogośTeraz musisz, Mała unieść jeszcze więcejCzyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręceStałaś się dla kogoś szaro-złotą drogąA to nie takie łatwe być dla kogoś światłemJednym i jedynym w samym środku zimyŻyjemy, kochamy bez żyjemy bez siebie.
Słuchaj Mała Dziś się czyimś światem stałaś I na czyjejś drodze jesteś nowym bogiem I na pewno czyjąś rozproszyłaś ciemność A to nie takie łatwe być
To Nie Takie Łatwe Być Dla Kogoś Światłem Tekst. Dziś się czyimś światem stałaś. Ludzie roboty, ludzie portale biologiczne, ludzie bez honoru, narcyzi, egoiści, socjopaci, ludzie z duszą (amerykanie boją się zombie, a to właśnie ci bez ducha) mają poprawne, zdrowe zdolności intelektualne, często nawet większe… The Dumplings Nie słucham [Polish] from {teraz musisz, mała unieść jeszcze więcej. Dziś się czyimś światem stałaś. Dziś się czyimś światem stałaś. Kuba Jurzyk Kiedy Tylko Spojrz. A to nie takie łatwe być dla kogoś światłem. I na pewno czyjąś rozproszyłaś ciemność. I na czyjejś drodze jesteś nowym bogiem. „Dlaczego Ludzie Nie Potrafią Żyć Beż Kogoś?”. Oryginalne podziękowania dla świadków to nie tylko miłe słowa, ale można dołączyć do nich również drobny prezent. I na czyjejś drodze jesteś nowym bogiem. Teraz musisz, mała unieść jeszcze więcej. Że Przyjmie Kogoś Z Ukrainy,. Gdy się jest dla kogoś słońcem, wiatrem, wodą. To wcale nie jest takie łatwe jakby się mogło wydawać. I na pewno czyjąś rozproszyłaś ciemność. I, Na Pewno, Czyjąś Rozproszyłaś Ciemność. A to nie takie łatwe być dla kogoś światłem. A to nie takie łatwe być dla kogoś światłem. A to nie takie łatwe być dla kogoś światłem. Nie Tak Łatwo Jest Zapomnieć, Przypomnę Ci ! Dziś się czyimś światem stałaś. A to nie takie łatwe być dla kogoś światłem x2. Nie znam lepszego sposobu by złość odreagować.
następne życzenie ››. Różne. Chrzest dziś sprawił, że stałaś/eś się Ukochanym dzieckiem Boga. Jego łaskę otrzymałaś/eś, z nią jest prosta każda droga. Ufaj Bogu nie pytając, co on w zamian dać Ci może. Swoje serce mu oddając wiesz, że zawsze Ci pomoże. Obfitych łask Bożych na całe życie życzą w dniu Chrztu
Kuba Jurzyk «Być dla kogoś». Słuchaj, Mała Dziś się czyimś światem stałaś I na czyjejś drodze jesteś nowym bogiem I na pewno czyjąś rozproszyłaś ciemność A to nie takie łatwe być dla kogoś światłem Jednym i jedynym gdzieś pośrodku zimy Teraz musisz, Mała unieść jeszcze więcej Czyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręce Stałaś się dla kogoś szaro-złotą drogą A to nie takie łatwe być dla kogoś światłem Jednym i jedynym w samym środku zimy Słuchaj, Mała Musisz grać w to tak jak grałaś Cały czas być sobą, ważyć każde słowo I tak jak rzeka, płynąć na przód i nie czekać Starać się uwierzyć w to, że trzeba przeżyć Gdy się jest dla kogoś słońcem, wiatrem, wodą Teraz musisz, Mała, unieść jeszcze więcej Czyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręce Stałaś się dla kogoś szaro-złotą drogą A to nie takie łatwe być dla kogoś Teraz musisz, Mała unieść jeszcze więcej Czyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręce Stałaś się dla kogoś szaro-złotą drogą A to nie takie łatwe być dla kogoś światłem Jednym i jedynym w samym środku zimy
Tekst piosenki . Słuchaj, mała, dziś się czyimś światem stałaś. I na czyjejś drodze jesteś nowym bogiem. I, na pewno, czyjąś rozproszyłaś ciemność. A to nie takie łatwe być dla kogoś światłem. Jednym i jedynym gdzieś pośrodku zimy. Teraz musisz, mała, unieść jeszcze więcej. Czyjeś strzępy świata musisz wziąć na
Tekst piosenki: Być dla kogoś Teskt oryginalny: zobacz tłumaczenie › Tłumaczenie: zobacz tekst oryginalny › Słuchaj, Mała Dziś się czyimś światem stałaś I na czyjejś drodze jesteś nowym bogiem I na pewno czyjąś rozproszyłaś ciemność A to nie takie łatwe być dla kogoś, światłem Jednym i jedynym gdzieś pośrodku zimy Teraz musisz, Mała unieść jeszcze więcej Czyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręce Stałaś się dla kogoś szaro-złotą drogą A to nie takie łatwe być dla kogoś, światłem Jednym i jedynym w samym środku zimy Słuchaj, Mała Musisz grać w to tak jak grałaś Cały czas być sobą, ważyć każde słowo I tak jak rzeka Płynąć na przód i nie czekać Starać się uwierzyć w to, że trzeba, przeżyć Gdy się jest dla kogoś słońcem, wiatrem, wodą Teraz musisz, Mała, unieść jeszcze więcej Czyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręce Stałaś się dla kogoś szaro-złotą drogą A to nie takie łatwe być dla kogoś Teraz musisz, Mała, unieść jeszcze więcej Czyjeś strzępy świata musisz wziąć na ręce Stałaś się dla kogoś szaro-złotą drogą A to nie takie łatwe być dla kogoś, światłem Jednym i jedynym w samym środku zimy Listen, Little You have become someone's world today And on someone's way you are a new god And you have somehow dispelled the darkness And it's not so easy to be a light for someone One and only somewhere in the middle of winter Now you have to, raise the little one more You need to take shreds of the world in your hands You have become a gray-golden way for someone And it's not so easy to be a light for someone One and only in the middle of winter Listen, Little You must play it the way you played All the time be yourself, weigh every word And just like a river Go ahead and not wait Try to believe that you have to survive When one is sun, wind, water for somebody Now you have to, Little, raise even more You need to take shreds of the world in your hands You have become a gray-golden way for someone And it's not so easy to be for someone Now you have to, Little, raise even more You need to take shreds of the world in your hands You have become a gray-golden way for someone And it's not so easy to be a light for someone One and only in the middle of winter Pobierz PDF Kup podkład MP3 Słuchaj na YouTube Teledysk Informacje Piosenka autorska kompozytora i autora tekstów Bartka Królaka. Utwór wykonany został przez Kubę Jurzyka, wokalistkę znanego z wykonań Studia Accantus. Słowa: Bartek Królak Muzyka: Bartek Królak Rok wydania: 2015 Płyta: brak danych Ostatnio zaśpiewali Inne piosenki Kuba Jurzyk (4) 1 2 3 4 0 komentarzy Brak komentarzy
Tekst piosenki . Jedno wiem, nie poddam się Galopem noc, pokonać chcę Idźcie stąd, zostawcie mnie. Tam czeka dom, a tu jest mi źle, Do swoich, wrócę stron. Mam twardy kark, nie złamią go Jestem zdrów, zwyciężę znów. Żadnej przegranej- szkoda słów [Oooo..][Taak..] Nie! Nie wiecie co w moim sercu się kryje, Chcę żyć i
Co znaczy kochać? Słuchaj Mała Dziś się czyimś światem stałaś I na czyjejś drodze jesteś nowym bogiem I na pewno czyjąś rozproszyłaś ciemność A to nie takie łatwe być dla kogoś światłem Jednym i jedynym gdzieś pośrodku zimy. Ilekroć słyszę piosenkę Być dla kogoś śpiewaną przez Kubę Jurzyka, myślę o Pawle Jeżu, którego przed laty do literackiego życia powołała Elżbieta Sidorowicz – Adamska, autorka serii książek Okruchy gorzkiej czekolady. Zaliczają się do niej: Morze ciemności, Serce na wietrze oraz Rachunek nieprawdopodobieństwa. Ten ostatni - podzielony na dwie części tom - zamyka ją. Opublikowany 27 lipca 2021 roku pod skrzydłami Wydawnictwa Videograf SA i, analogicznie do drugiego, między innymi pod patronatem bloga Góralka Czyta. Z ogromną przyjemnością więc po raz trzeci, zwłaszcza za przyczyną charakterystycznej dla pisarki, literacko wysmakowanej formy, otworzyłam drzwi do świata Ani Kielanowicz, w pełni rozumiejąc co czuła, bo matematyka tak dla niej, jak i dla mnie przez lata edukacji była zmorą. Może - gdybym znalazła się na miejscu tej osiemnastoletniej już dziewczyny i moim nauczycielem królowej nauk byłby młody, przystojny i nade wszystko szalenie inteligentny mężczyzna - byłoby inaczej? Ale nie był, dlatego kiedy tylko nadarzyła się okazja, uciekłam na polonistykę. Dzięki temu pojęłam ponad wszelką wątpliwość, iż słowa, stanowiąc kombinację trzydziestu dwóch liter polskiego alfabetu, wyrażają nieskończone możliwości, a przy tym mają wielką moc sprawczą. Paweł Jeż jest tego świadom, dlatego pisze dziennik. Na jego kartach matematyk o duszy romantyka wytrwale kreśli słowo miłość i zarazem potwierdza, że niełatwo jest przejść od słów do czynów, wszak ścieżki życia nierzadko prowadzą tam, gdzie nie zawsze mamy odwagę dojść po to, by dać szansę na urzeczywistnienie się najgorętszych pragnień serca… Jego prywatna historia dopełnia opowieść, znaną z poprzednich gorzko – czekoladowych tomów. A że nie jest łatwa - wiadomo od początku. Ścisłowiec swe zapiski czyni poniekąd w akcie desperacji, gdyż z rozbrajającą szczerością wyznaje: Piszę, jakbym puszczał sobie krew – aby zeszły ze mnie złogi, skrzepy i toksyny, by zeszła czarna krew obłędu. Pozwalają mu więc na odgruzowanie życia, a czytelnikom na zrozumienie, co taka tęga głowa jak on, robi w liceum plastycznym i dlaczego jak mantra kołaczą w myślach niejednokrotnie w czasie lektury słowa: jest zbrodnia, musi być kara. Ale czy na pewno Paweł Jeż zawinił tak, by zatrzaskiwać przed nim z hukiem drzwi do wielkiej kariery naukowej, która niczym tęcza roztoczyła się za sprawą współpracy z profesorem Garlickim? Jaką rolę w tym upadku z piedestału odegrał Adrian Kurski i kto za nim stał? Czy we wszystkie rozgrywki warto wchodzić, skoro macki przeszłości potrafią sięgać bardzo daleko parząc najmocniej tych, których darzymy sympatią przeradzającą się z czasem w głębokie uczucie? Jaki scenariusz w ostatecznym rozrachunku nakreślił los dla Ani Kielanowicz i Pawła Jeża? Czy nieustanna wspinaczka bohaterów po stromych ścieżkach życia, ukaże na szczycie góry piękny obraz wspólnej przyszłości? Elżbieta Sidorowicz – Adamska postawiła sobie wysoko pisarską poprzeczkę, ponieważ oddając tym razem głos Pawłowi Jeżowi, ona – kobieta z krwi i kości, zmuszona była wejść w męską skórę, ba – w męskie serce nawet! Z tego zadania wywiązała się wzorowo, niejednokrotnie przedzierając się przez smolisty tunel jego niełatwej przeszłości, której tylko ktoś będący niepełna rozumu mógłby mu zazdrościć. On również jest od tego daleki – co więcej – próbuje uporządkować sprawy z przeszłości na przyszłości kładące się cieniem, toteż za namową przyjaciela Leszka, który zna go jak zły szeląg, zaczyna pisać. Zapisuje kolejne strony świadom, że jest to – jak sam określa – dość kulawy dziennik, obrazujący jednak bez cienia najmniejszych wątpliwości jego rozwrażliwione wnętrze. Wnętrze skłócone z wierzchnią skorupą budowaną pieczołowicie i wytrwale z wręcz monstrualnej inteligencji, stanowczości, konsekwencji, lecz nie despotyzmu, niecierpliwości, zadziorności, ale i – we właściwym momencie – z poczucia humoru. Dlatego uważa siebie za romantycznego palanta z bagażem buntu i cierpienia, którego również sam – a jakże inaczej! – kategorycznie pozbawia prawa litości nad sobą. Autorka niejednokrotnie wykazując się dobrodusznością, pozwala mu na emocjonalne rozedrganie, przez co momentami zapuszcza się on w rejony uczuć i odczuć, doskonale znane Werterowi stworzonemu przez Goethe’go, jednak w przeciwieństwie do niemieckiego twórcy, Polka nie dozwoliła, by spadł jej książkowemu bohaterowi włos z głowy, dlatego i wspaniałomyślności odmówić jej nie można. Oszczędziła mu bowiem życie, z pełną świadomością, że zmuszony będzie się z nim zmierzyć nie otrzymawszy od niej żadnej taryfy ulgowej, ale za to kłód pod nogi całe mnóstwo. Afera z profesorem Garlickim to bowiem, tylko czubek góry problemów, który odsłania czeluści z piekła rodem wymagające od mężczyzny zachowania zimnej krwi, choćby w kontaktach z gangsterem, czy podczas spektakularnej gry w pokera. Przy odrobinie szczęścia i umiejętności, które dość łatwo nabyć, można wygrać wielkie pieniądze. Dobrze, kiedy są, ale jeszcze lepiej, gdy stają się środkiem do wyższego celu, a nie celem samym w sobie. Celem tym winien być drugi człowiek gotowy przyjąć nas z pełnym inwentarzem zalet i wad. Przede wszystkim wad, pozwalających na wzajemne i niespieszne odkrywanie swoich dżungli ze świadomością jednak, że nie każdego można dopuścić do swojej przestrzeni serca oraz, że nie wszystko można unieść samemu. Nie ma takiej potrzeby. Oto sedno głębokiej w swej prostocie nauki, którą stopniowo przyswajają Ania Kielanowicz i Paweł Jeż. Z ich relacji za przyczyną twórczego wyczucia, popartego zapewne życiowym doświadczeniem pisarki, wyzierają tkliwość i subtelność, ale nie infantylność. Elżbieta Sidorowicz – Adamska wykazuje bowiem niezbicie, ile wrażliwości tkwi w nastoletniej duszy, jeśli tylko pozwoli jej się realizować marzenia nie tylko te o zdaniu matury z matematyki. Ta owszem – jest miernikiem dojrzałości – ale tylko w pewnej mierze, bo prawdziwą dojrzałość osiągamy tylko wtedy, kiedy odważymy się przystąpić do egzaminu z oddychania. Słuchaj Mała Musisz grać w to tak jak grałaś Cały czas być sobą, ważyć każde słowo I tak jak rzeka płynąć naprzód i nie czekać Starać się uwierzyć w to, że trzeba przeżyć. Do niego właśnie – paradoksalnie – przygotowuje Pawła Jeża, młodsza o jedenaście lat Ania Kielanowicz, cichutko barwiąc kolorami czarną biel serca mężczyzny, co skutkuje najgłośniej wymilczaną, a zarazem nieprawdopodobną miłością do ostatniej kropli krwi, za którą rachunek każdorazowo otrzymuje serce będące najlepszym dziennikiem. Ono bowiem zapamięta tych, którzy są godni pamięci. Bądźmy tego świadomi także my, każdego dnia kochając najmocniej i najczulej zarazem, bo tylko wtedy będziemy cieszyć się szalenie oddychając pełnią życia. Zainteresowanych książką odsyłam na stronę Wydawnictwa Videograf SA. Za udostępnienie smakowitego, ślicznie opakowanego egzemplarza recenzenckiego bardzo dziękuję Pani Annie Jeziorskiej z Wydawnictwa Videograf SA oraz Elżbiecie Sidorowicz - Adamskiej za zaufanie i możliwość objęcia kolejnej powieści jej autorstwa patronatem medialnym. Na okoliczność premiery Okruchów gorzkiej czekolady. Serca na wietrze, przeprowadziłam wywiad, w którym pisarka zdradziła mi szczegóły dotyczące także tomu wieńczącego serię. Gorąco zachęcam do jego lektury!
. 257 245 471 134 256 418 157 154
słuchaj mała dziś się czyimś światem stałaś tekst
